വരൂ, ശാസ്ത്രത്തെ അടുത്തറിയാം
പേടിച്ചുകൊണ്ട് പഠിക്കേണ്ട വിഷയമല്ല സയന്സ്. ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ടും, അടുത്തറിഞ്ഞുകൊണ്ടും പഠിക്കേണ്ട വിഷയമാണ്. സ്കൂള് കുട്ടികളോട് ഇഷ്ടമില്ലാത്ത അല്ലെങ്കില് പഠിക്കാന് ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള വിഷയം ഏതെന്ന ചോദ്യത്തിന് പകുതിയിലേറെപ്പേരും നല്കുന്ന ഉത്തരം കണക്ക്, ഫിസിക്സ്, കെമിസ്ട്രി എന്നിവയായിരിക്കും. ചരിത്രം പോലെയോ, ഭാഷാവിഷയങ്ങള് പോലെയോ എന്തുകൊണ്ടാണ് ശാസ്ത്രത്തെ കുട്ടികള്ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടാന് കഴിയാത്തത്? അകലെമാറി നില്ക്കുന്നത്? ഭയപ്പെടുന്നത്?. പ്രശസ്തമായ കൊച്ചി ശാസ്ത്ര സാങ്കേതിക സര്വ്വകലാശാലയിലെവിനോദത്തോടൊപ്പം വിജ്ഞാനവും പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന സെന്റര് ഫോര് സയന്സ് ഇന് സൊസൈറ്റി (സി-സിസ്) പൂര്ണ്ണമായും സ്കൂള് വിദ്യാര്ഥികള്ക്കായി മാറ്റിവച്ചിരിക്കുന്നു. സ്കൂള് പഠനകാലത്തുതന്നെ ഒരു സര്വ്വകലാശാലയിലെ അന്തരീക്ഷം കുട്ടികള്ക്ക് അനുഭവിക്കുവാനും അതിലൂടെ അവര്ക്ക് ഉന്നത-ശാസ്ത്രപഠനത്തില് താല്പ്പര്യം വളര്ത്തുവാനും സി-സിസിൽ കഴിയും.
പഠിക്കുന്നതിന് ഒരു രീതിശാസ്ത്രം നിലവിലുണ്ടോ? തീര്ച്ചയായും ഉണ്ട്. പരമ്പരാഗത രീതിയില് പുസ്തകങ്ങളില് നിന്ന് വായനയിലൂടെയും മറ്റും പാഠങ്ങള് ഹൃദിസ്ഥമാക്കുകയും അത് പരീക്ഷകളില് എഴുതിഫലിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് മാര്ക്കുനേടുകയും ചെയ്യുകയെന്ന പതിവുരീതിയില് നിന്നും നാമിതുവരെ വിമുക്തി നേടിയിട്ടില്ല. അറിവു നേടുകയെന്ന പ്രക്രിയ അന്നുമിന്നും ഇത്തരത്തില് ഒരേരീതിയില് തന്നെ മുന്നോട്ടുപോയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ശാസ്ത്രബോധമുള്ള ഒരു തലമുറയുടെ ആവശ്യകത ഇന്ന് മുമ്പത്തേക്കാളുമേറെ സമൂഹം ആവശ്യപ്പെടുന്ന കാലത്തിലൂടെയാണ് നാം കടന്നുപോയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.
ശാസ്ത്രബോധമുള്ള തലമുറയെ വാര്ത്തെടുക്കണമെങ്കില് ശാസ്ത്രം എങ്ങനെ മനസ്സിലാക്കണമെന്നും, പഠിക്കണമെന്നും അറിയുകയാണ് ആദ്യപടി. അതുതന്നെ കുട്ടികളില് നിന്നുതന്നെ തുടങ്ങുകയും വേണം. പക്ഷേ, ഇന്ന് ഒരു പ്രത്യേക സമൂഹം കുട്ടികള് മാത്രം ശാസ്ത്രപഠനത്തിലേക്ക് വരികയും അവരുടെ ലക്ഷ്യം മെഡിക്കല്, ശാസ്ത്രഗവേഷണം, ബഹിരാകാശഗവേഷണം, കെമിക്കല് രംഗം എന്നിങ്ങനെ ചുരുങ്ങിയ തൊഴില് രംഗങ്ങളില് ഒതുങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു.
വരേണ്യവര്ഗത്തിനുമാത്രം പ്രാപ്യമാകുന്ന രംഗമായും ശാസ്ത്രരംഗം വിലയിരുത്തപ്പെടുന്നുണ്ട്. പത്താംക്ളാസില് കൂടുതല് മാര്ക്കുനേടുന്നവര് ആദ്യം സയന്സ് സ്ട്രീം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതും ഇതുമായി കൂട്ടിവായിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. എന്നാല് അതുപോലെ മികച്ചവര്ക്കുമാത്രം പഠിക്കേണ്ടതാണോ ശാസ്ത്രം? ശാസ്ത്രപഠനം പഠനത്തില് മികവുപുലര്ത്തുന്നവര്ക്കുമാത്രം പഠിക്കാന് കഴിയുന്ന വിഷയമാണോ? ശാസ്ത്രപഠനം ദുഷ്കരമാണോ? എവിടെവച്ചാണ് നാം ആ പ്രശ്നത്തെ മറികടക്കേണ്ടത്?
പഠനം ജനനം മുതല്
ഒരു കുട്ടി ഗര്ഭസ്ഥാവസ്ഥയില് തന്നെ ചുറ്റിനുമുള്ള കാണുന്നതും, കേള്ക്കുന്നതും ഒക്കെ മനസിലാക്കാന് തുടങ്ങുന്നു എന്നാണു പഠനങ്ങള്. ജനനത്തിനുശേഷവും അവര് കാഴ്ചകളിലൂടെയും, കേള്വികളിലൂടെയും, സ്പര്ശനത്തിലൂടെയും പഠനം തുടര്ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അവരുടെ സ്വതവേയുള്ള കൃത്യമായ അറിവുസമ്പാദനം നിലയ്ക്കുന്നത് സ്കൂളുകളുടെ നാല് ചുവരുകള്ക്കുള്ളില് എത്തുമ്പോഴാണ്. അവിടുന്നങ്ങോട്ട് അവര് നിയന്ത്രണങ്ങള്ക്കും, നിര്ബന്ധങ്ങള്ക്കും വഴിപ്പെടുകയാണ്. പുസ്തകങ്ങളും, നോട്ടുബുക്കുകളും, ക്ളാസുകളും, പരീക്ഷകളും, ഹോംവര്ക്കുകളും ഒക്കെക്കൊണ്ട് സമയബന്ധിതമായി പൂര്ത്തീകരിക്കേണ്ട രീതിയില് പഠനം ക്രമീകരിക്കപ്പെടുന്നു. ഇതൊന്നും വേണ്ടന്നോ, മോശമെന്നോ ഉള്ള അഭിപ്രായം ലേഖകനില്ല. എന്നാല് ഇതിലൂടെ കുട്ടിയുടെ പൂര്ണ്ണമായ പഠനശേഷിയെ പുറത്തെടുക്കാന് കഴിയുന്നുണ്ടോ എന്നത് നാം ഉറപ്പിക്കേണ്ടതുണ്ട്.
ശാസ്ത്രത്തെ
പേടിക്കേണ്ടതുണ്ടോ?
പേടിച്ചുകൊണ്ട് പഠിക്കേണ്ട വിഷയമല്ല സയന്സ്. ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ടും, അടുത്തറിഞ്ഞുകൊണ്ടും പഠിക്കേണ്ട വിഷയമാണ്. സ്കൂള് കുട്ടികളോട് ഇഷ്ടമില്ലാത്ത അല്ലെങ്കില് പഠിക്കാന് ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള വിഷയം ഏതെന്ന ചോദ്യത്തിന് പകുതിയിലേറെപ്പേരും നല്കുന്ന ഉത്തരം കണക്ക്, ഫിസിക്സ്, കെമിസ്ട്രി എന്നിവയായിരിക്കും. ചരിത്രം പോലെയോ, ഭാഷാവിഷയങ്ങള് പോലെയോ എന്തുകൊണ്ടാണ് ശാസ്ത്രത്തെ കുട്ടികള്ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടാന് കഴിയാത്തത്? അകലെമാറി നില്ക്കുന്നത്? ഭയപ്പെടുന്നത്?
ഉത്തരം ചുരുങ്ങിയ വാക്കുകളില് ഒതുക്കാന് കഴിയില്ലായെങ്കിലും ഇങ്ങനെ വ്യാഖ്യാനിക്കാം; ‘പഠിക്കേണ്ട രീതിയില് ആ വിഷയങ്ങളെ സമീപിക്കാന് കുട്ടികള് ശ്രമിക്കുന്നില്ല’ എന്ന്. അടുത്തചോദ്യം സ്വാഭാവികമായും എങ്ങനെയാണ് പഠിക്കേണ്ടത് എന്നതാകുമല്ലോ. കണ്ട്, അറിഞ്ഞു, അനുഭവിച്ചുപഠിക്കുക എന്നതില് കവിഞ്ഞു ശാസ്ത്രം പഠിക്കുന്നതിന് ലിഖിതമായ രീതിശാസ്ത്രങ്ങള് ഒന്നും നിലവില് ഇല്ല. അതായത് ‘പഠനം’ എന്ന വാക്കിനപ്പുറം ശാസ്ത്രം അനുഭവങ്ങളിലൂടെയുള്ള അറിവുനേടലാണ് എന്നര്ത്ഥം.
അനുഭവിച്ചുകൊണ്ട്
മനസ്സിലാക്കാം
നമ്മുടെ പാഠ്യപദ്ധതിയുടെ ഭാഗമായി ഇന്ന് എല്ലാ സ്കൂളുകളിലും മറ്റേതൊരു വിഷയം പോലെ ശാസ്ത്രം ‘പഠിക്കുകയാണ്’ ചെയ്യുന്നത്. എന്നാല് ശാസ്ത്രവിഷയങ്ങള് കേവലം മനഃപാഠമാക്കി പഠിക്കുകമാത്രം ചെയ്തുകൊണ്ട് അത് ജീവിതത്തില് എന്ത് ഗുണമാണ് നല്കാന് പോകുന്നതെന്ന് മനസിലാക്കേണ്ടതുണ്ട്. പുസ്തകങ്ങളിലെ പാഠഭാഗങ്ങള്ക്കനുസരിച്ചുള്ള പഠനത്തിനപ്പുറം ശാസ്ത്രത്തെ അറിഞ്ഞും മനസ്സിലാക്കിയും പഠിക്കുമ്പോള് ഉള്ള വ്യത്യാസം ഏറെ പ്രധാനമാണ്. ഫിസിക്സിലെ ഒരു സിദ്ധാന്തം വായിച്ചുപഠിക്കുമ്പോള് നമ്മുടെ മനസ്സിലേക്ക് അത് സന്നിവേശിക്കുകയും, അത് പരീക്ഷയ്ക്ക് നമുക്ക് കൃത്യമായി എഴുതി ഫലിപ്പിക്കുവാനും കഴിഞ്ഞേക്കാം. എന്നാല് വര്ഷങ്ങള്ക്കിപ്പുറം അതിനെപ്പറ്റി ഒരു ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരമെഴുതുവാന് നമുക്ക് കഴിഞ്ഞെന്നുവരില്ല. എന്നാല് ആ സിദ്ധാന്തം കൃത്യമായി നമുക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടാല്, അല്ലെങ്കില് അവയെ നമ്മുടെ അനുഭങ്ങളുമായി ചേര്ത്തുവെക്കാന് കഴിഞ്ഞാല് അവ ജീവിതത്തിന്റെ തന്നെ ഭാഗമാകുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. അതിനാല് ഏതൊരു കാലത്തു അതിന്റെ ഉത്തരം നല്കേണ്ടിവന്നാലും നമുക്കതിന് കഴിയുകയും ചെയ്യും.
ന്യൂട്ടന്റെ ഒന്നാം ചലനനിയമമായ ‘ഒരു അസന്തുലിതമായ ബാഹ്യബലം പ്രവര്ത്തിക്കാത്തിടത്തോളം ഓരോ വസ്തുവും അതിന്റെ നിശ്ചലാവസ്ഥയിലോ നേര് രേഖയിലുള്ള സമാന ചലനത്തിലോ തുടരുന്നതാണ്’ എന്ന് പഠിപ്പിക്കുമ്പോള്, ഒരു ബസില് യാത്രചെയ്യുന്ന സമയത്തു പെട്ടെന്ന് ബ്രേക്ക് ചെയ്യുമ്പോള് മുന്നോട്ടായുന്നത് എന്തുകൊണ്ടെന്ന് കുട്ടികളെ അത് അനുഭവിപ്പിച്ചുകൊണ്ടുതന്നെ പറഞ്ഞുകൊടുക്കുവാന് കഴിയണം. അതിനായി വേണമെങ്കില് അവരുമായി ഒരു വാഹനത്തില് തന്നെ സഞ്ചരിക്കണം. കൂടാതെ അവര് ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള് പെട്ടെന്ന് സ്റ്റോപ്പ് പറയുകയും അതവര്ക്ക് കഴിയാതെ അല്പ്പം ദൂരം കൂടി ഓടിപ്പോകുകയും ചെയ്യുന്നത് ഈ നിയമത്തിന്റെ പ്രയോഗവുമാണെന്ന് പറയുമ്പോഴാണ് അവരുടെ മനസ്സുകളില് അത് ഏറെ ആഴത്തില് പതിയുന്നത്. അത്തരത്തില് അനുഭവങ്ങളിലൂടെ ശാസ്ത്രത്തെ അടുത്തറിയാന് കുട്ടികള്ക്ക് അവസരം ഒരുക്കുകയാണ് ചെയ്യേണ്ടത്.