ഹേനാ പ്രസാദ്

മറ്റെന്തു ചെയ്യുവാനെന്നറിയാതെ ഞാൻഒറ്റയ്ക്കിരുന്നീ തടവറയ്ക്കുളളിലായ്ചുറ്റുമിരുളിൽ മിഴികൾപാകീടവേ കുറ്റബോധത്തിന്റെ കൂരമ്പൊരായിരംകുത്തിത്തറയ്ക്കുന്നുഹൃത്തടമാകവെവിസ്മരിച്ചീടാൻ ശ്രമിക്കവെ ഓർമ്മകൾവിസ്മൃതി തൻകൂടുപൊട്ടിച്ചണഞ്ഞിടുംപാതിമെയ്യാവാൻകരംഗ്രഹിച്ചെത്തിയപ്രേയസിയെപരലോകത്തയച്ചൊരാ-കാളരാവിൻറെഞടുക്കും സ്മരണകൾകാളിയനെപ്പോൽവിഷം ചീറ്റിടുന്നിതാപാപകർമ്മത്തിൻസ്മരണകളൊക്കെയുംഘോര സർപ്പം പോൽ.ഫണം നീർത്തിയാടവെപ്രേതം കണക്കെൻനീണം മോന്തുവാൻ വരുംബീഭത്സരൂപങ്ങൾകാണുന്നു ചുറ്റിലുംമാടപ്പിറാവിനെപ്പോൽപരിശുദ്ധയാംപ്രാണപ്രിയതന്റെചാരിത്ര്യശുദ്ധിയിൽപാപിയിവൻ സ്വയംപാകിമുളപ്പിച്ചു‘സംശയരോഗ’വിപത്തുതൻ വിത്തുകൾഉളളിൽപ്പതഞ്ഞലഹരിനുരകളാൽ.കണ്ണിൽ തിമിരാന്ധകാരംപരക്കവെഉന്മാദചിത്തനായ്മാറിയിവനൊരുസംഹാര താണ്ഡവമാടിഗൃഹമതിൽചെയ്തൊരാപാതകത്തിൻവിധി വന്നപോൽരണ്ടു പതിറ്റാണ്ടുനീണ്ട …

പൈക്കിടാവിന്നായ്ചുരത്തുമകിടിന്റെചോട്ടില്‍ നാം നീട്ടിടുംപാത്രം തുളുമ്പവേകഷ്ടതയേറെ സഹിച്ചുതേനീച്ചകള്‍ ശേഖരിച്ചീടുന്നതേന്‍കുടം കക്കവെകുട്ടകള്‍പൊക്കി നാംകുക്കുടം കാത്തതാംമുട്ടകളൊക്കെയുംതട്ടിയെടുക്കവെആറ്റക്കുരുവി പണിപ്പെട്ടുതീര്‍ത്തതാം കൂടൊന്നുമോഷ്ടിച്ചു ചേലാസ്വദിക്കവെനീറ്റിന്നലങ്കാരമാകുംത്സഷങ്ങളെ ചൂണ്ടകുരുക്കില്‍കുടുക്കി ഭക്ഷിക്കവെമാനുഷ്യരെന്നപേര്‍ഭൂഷണമാക്കുവാന്‍യോഗ്യരോനാംവെറും ചൂഷകരല്ലയോ?

ഇനിയേതു ജന്മത്തിലെവിടെ, യെന്നെ, ങ്ങനെഒരു നോക്കു കാണുമെന്നറിയില്ല എങ്കിലുംഒരു വാക്കു മിണ്ടാതെ പോയതില്‍ പരിഭവംഒരു തേങ്ങലായെന്നിലുരുകുമീ വേളയില്‍ഒരു സാന്ത്വനത്തിനായ് തിരയുന്നു മാനസംഗതകാല സ്മൃതിയിലാ ശ്രാവണപ്പുലരികള്‍ നിറമൊന്നു മങ്ങുമീ തിരുവോണ നാളിലുംകുളിരാര്‍ന്നൊരോര്‍മ്മയായ് പഴയോണ നാളുകള്‍നിറമേറെയാണന്നുപൂവിനും പുല്ലിനുംകുളിരേറെയാണന്നുപുലര്‍കാല …