കവിത

കുറ്റബോധം

മറ്റെന്തു ചെയ്യുവാനെന്നറിയാതെ ഞാൻഒറ്റയ്ക്കിരുന്നീ തടവറയ്ക്കുളളിലായ്ചുറ്റുമിരുളിൽ മിഴികൾപാകീടവേ കുറ്റബോധത്തിന്റെ കൂരമ്പൊരായിരംകുത്തിത്തറയ്ക്കുന്നുഹൃത്തടമാകവെവിസ്മരിച്ചീടാൻ ശ്രമിക്കവെ ഓർമ്മകൾവിസ്മൃതി തൻകൂടുപൊട്ടിച്ചണഞ്ഞിടുംപാതിമെയ്യാവാൻകരംഗ്രഹിച്ചെത്തിയപ്രേയസിയെപരലോകത്തയച്ചൊരാ-കാളരാവിൻറെഞടുക്കും സ്മരണകൾകാളിയനെപ്പോൽവിഷം ചീറ്റിടുന്നിതാപാപകർമ്മത്തിൻസ്മരണകളൊക്കെയുംഘോര സർപ്പം പോൽ.ഫണം നീർത്തിയാടവെപ്രേതം കണക്കെൻനീണം മോന്തുവാൻ വരുംബീഭത്സരൂപങ്ങൾകാണുന്നു ചുറ്റിലുംമാടപ്പിറാവിനെപ്പോൽപരിശുദ്ധയാംപ്രാണപ്രിയതന്റെചാരിത്ര്യശുദ്ധിയിൽപാപിയിവൻ സ്വയംപാകിമുളപ്പിച്ചു‘സംശയരോഗ’വിപത്തുതൻ വിത്തുകൾഉളളിൽപ്പതഞ്ഞലഹരിനുരകളാൽ.കണ്ണിൽ തിമിരാന്ധകാരംപരക്കവെഉന്മാദചിത്തനായ്മാറിയിവനൊരുസംഹാര താണ്ഡവമാടിഗൃഹമതിൽചെയ്തൊരാപാതകത്തിൻവിധി വന്നപോൽരണ്ടു പതിറ്റാണ്ടുനീണ്ട …

തൃപുടി

വരുത്തന്‍ കണ്ണു മുറുക്കി മുറുക്കിയൊരുത്തന്‍കാതു മുറുക്കി മുറുക്കിയൊരുത്തന്‍നാവു മുറുക്കി മുറുക്കിയൊരുത്തന്‍വയറു മുറുക്കി മുറുക്കിയൊരുത്തന്‍കയറു മുറുക്കി മുറുക്കിയൊരുത്തന്‍എങ്ങും നിന്നു വിളങ്ങിവരുത്തന്‍ ബോദ്ധ്യം നാളത്തെ ശവമെന്നബോധ്യങ്ങളെല്ലാം തന്നെഇന്നത്തെ ശവം കണ്ട്ഇറങ്ങുമ്പൊഴേ തീര്‍ന്നു! മിത്ത് മിത്തില്‍ മണിയുണ്ട്.മണിയില്‍ മിത്തില്ല.അതിനാല്‍ …

ഗുരു നിത്യചൈതന്യയതി

മഞ്ഞണിക്കരതന്നില്‍ വാണൊരു മഹാത്മാവായ്-കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം കൂടും കൂട്ടായിട്ടവര്‍ക്കെല്ലാം.സഞ്ചിത സൗഭാഗ്യങ്ങള്‍ നേടുവാനായിട്ടല്ലോഅഞ്ചിത മനോജ്ഞമായ് ലോകമൊന്നായി കാണാന്‍… ആ മൗന മന്ദസ്മിതം തൂകുമെന്‍ ഗുരുവരന്‍-ആനന്ദ സൗഗന്ധികപ്പൂവുകള്‍ വിരിയിക്കാന്‍,ആരിലും സ്‌നേഹം നല്‍കാനണയും യതിവര്യന്‍,ആത്മസാക്ഷാത്ക്കാര മന്ത്രണ മഹാശയന്‍…… പ്രകൃതീശ്വരിക്കെന്നും സല്ലാപമരുളാന്‍ യോഗ്യ-പ്രകൃതം …

മായാത്ത കാല്പാടുകള്‍

മണ്ണില്‍പ്പതിച്ചു കിടക്കുന്നു മാനവമൈത്രിതന്‍ ഗാഥമുഴക്കിയൊരങ്ങതന്‍നിര്‍മ്മലരൂപം പ്രതിച്ഛായ നല്കിയസ്‌നേഹപ്രതിമ തകര്‍ത്തതാരിന്നലെ?വര്‍ണ്ണവ്യത്യാസം മനുഷ്യരെ തങ്ങളില്‍മാറ്റി നിറുത്തിയ പോയകാലങ്ങളില്‍വന്നു നീ നാടിന്റെ സംരക്ഷണത്താനായ്അന്നൊരുദേവനായ് മണ്ണില്‍പിറന്നവന്‍ഭ്രാന്താലയമെന്ന് ശ്രീവിവേകാനന്ദസ്വാമികള്‍ പേരിട്ടകേരളമിപ്പോഴുംനൊന്തുപിടഞ്ഞു കരയുന്നുകേവലംഅന്ധര്‍ നയിക്കും കപടത കാണവേഎത്രയുഗങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞാലുമങ്ങതന്‍സത്യപ്രകാശം ചൊരിഞ്ഞിടും വാക്കുകള്‍ശക്തിയും ചൈതന്യവും …

ഭൂതകാലത്തിലെ ഒറ്റമുറി

ഒറ്റയടിക്ക് കൊല്ലാനാകില്ലഒരു സ്വപ്നത്തെയും..,ഉള്ളു വേദനിപ്പിക്കാതെതകരില്ലതൊരിക്കലും , നിരാശയുടെ കെട്ടുറപ്പിൽജീവിതവണ്ടിയുരുളുമ്പോൾവഴിയിൽ വച്ചു പിന്നെയുംസ്വപ്നങ്ങൾ കൈകാണിച്ചുയാത്രക്കാരാകുന്നുണ്ട്.., ഞാനൊരു കവിയാണ്…അവയെ നോക്കിചിന്തിച്ചു….പിന്നെ കടലാസുകളിൽ പകർത്തികാലത്തോട് പരിഭവം പറയും,നേരങ്ങൾ മറിഞ്ഞവ പിന്നെപരാതികളായി പരിണമിക്കുന്നുണ്ട്, ഇന്നത്തെ യാത്രയൊതുങ്ങിയത്സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് വേലികെട്ടിയആകാശം കാണുന്നയെന്റെകുടിലിൽ ഞാൻ …

കൃഷ്ണകിരീടം

കൃഷ്ണേ,മഹാമൗനത്തിന്റെ താഴ്വരയിൽ,എന്റെ കൃഷ്ണകിരീടമുടയുവാൻ നേരമായ്.ഒട്ടു നേരം ചേർന്നിരിക്കൂ പ്രിയംവദേ,ദുഷ്ടതയെല്ലാം വെടിഞ്ഞിരിപ്പാണു ഞാൻ.നിന്റെ ഇങ്കിതങ്ങളിലൊക്കെയുമെന്നുടെപൗരുഷം,വിണ്ടലം കീറിപ്പിളർക്കുവാൻ കരുത്തിൻ,പർവ്വതാഗ്രങ്ങളിലേറിക്കൊടി കെട്ടി.ശങ്കവെടിയുവാനേതിരുൾക്കാട്ടിലും,നിന്നനുരാഗ വഴിയിൽ നടന്നവൻ.കാട്ടുപൂവിന്റെ സുഗന്ധത്തിലാറാടി,കൂട്ടി വരുവാനുറച്ചു പോകുമ്പൊഴും,കാട്ടിൽ, കുറുകെ കിടന്ന സഹോദരൻ,തോറ്റു തരാതേറെ നേരം ബന്ധിച്ചതും,നീറ്റലൊടുങ്ങാതെ നിന്നെ …

വളം

ഉത്തരമില്ലാത്തൊരു ചോദ്യവുംതലയിൽ താങ്ങി കാലങ്ങൾ നീങ്ങി.മറുപടി കാത്തെന്റെ കാലുകൾ കുഴഞ്ഞു.ചോദ്യം ചോദിച്ചെന്റെ നാവുണങ്ങി. പുഴുവിനോടും പുഴയോടുംമഴയോടും മാമരത്തിനോടുംപൂവിനോടും ഓരോയിലയോടുംഞാനെന്റെ ചോദ്യവാർത്തിച്ചു. രാജരാജനും മാഹമന്ത്രിയ്ക്കുംചോദ്യം പകുത്തു നൽകി .ഇവിടെയിനി ജീവനുള്ളതായിയെന്തുണ്ട്?അഥവാ ജീവൻ നിലനിന്നിരുന്നോ? ഒടുക്കമെന്റെ ചിതറിയ …

അകമേ പെയ്യും മഴ ചാറ്റൽ

ഉള്ളിൽ മഴ നനയുംപോലെയാണത്.പോടുന്നെനെഉണർവെടുക്കുംകുളിർമ പോലെയും നിന്നിലൂടെ നടന്ന്നടന്നാണ് ഞാൻഭൂമിയുടെആഴവും പരപ്പുംഅർത്ഥവും ആവേശവുംഅറിഞ്ഞറിഞ്ഞ്മഞ്ഞ് പോലെഉരുകാൻ പഠിച്ചത്. അതെന്ത്കൊണ്ടെന്നറിയില്ല.ജീവിതം ഓരോപാഠങ്ങൾപഠിപ്പിക്കുമ്പോഴുംനീയെനിക്ക്പുസ്തകമായിതുറന്നു തന്നിരുന്നത്.അതിലെഓരോ താളുകളിലുംനീയും ഞാനുംകവിതകളായിമാറിയത്. ഒരിക്കലുംഅടച്ചു വെക്കാൻതോന്നാത്തഎന്തോ ഒന്ന്നമ്മളെ പോലെആ പുസ്തകതാളുകൾക്കുണ്ടായിരുന്നു.ജീവിതം,അറിയും തോറുംനനവൂറുംമഴയിതൾ പോലെഎത്ര നനുത്തത്..!! ഉണ്ടായിരുന്നു …

ജാതി സെന്‍സസിനു തൊഴുന്നു, ഞാന്‍!

കോടി സൂര്യനുദിച്ചാലുംമൊഴിയാത്തൊരു ജാതിക്കൂരിരുള്‍തുരന്നുണ്മൈ കാണിക്കുംജാതിസെന്‍സസിനു തൊഴുന്നു ഞാന്‍! ജാതിസെന്‍സസിനു വേണ്ടിയുജ്ജ്വലമീവിധം വാദിക്കും,എസ്. എന്‍. ഡി. പി യോഗത്തിന് തൊഴുന്നു ഞാന്‍സവര്‍ണക്കൂരിരുള്‍ പിളര്‍ക്കുംജാതിസെന്‍സസിന്‍ സൂര്യനെ തൊഴുന്നു ഞാന്‍!ജാതിസെന്‍സസിനു വാദിക്കും യോഗത്തെപേടിക്കുന്ന ജാതിശ്വാനപ്പടയെ തുരത്തും ഞാന്‍! സവര്‍ണരുടെ …

വിത്ത് ജീവിതം

മണ്ണിന്റെഇരുട്ടറയ്ക്കുള്ളിൽഅടിമയായ്‌ ശ്വാസം കിട്ടാതെ,എത്ര നാൾ കിടന്നു പിടഞ്ഞു.എന്നെ ചവിട്ടി മെതിച്ച്എത്രയോ പേർഇതുവഴി കടന്നുപോയി എന്റെ തന്നെകണ്ണീർ വീണ് നനഞ്ഞ്മുള പൊട്ടി.എല്ലാം സഹിച്ച്ജീവിച്ചത് എന്തിനെന്നോ; ഒരുനാൾ മരമായിസ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ ആകാശത്തോളംവളർന്നു വരുമെന്ന്നല്ല ബോധ്യമുണ്ടായിരുന്നതിനാൽ. ചില്ലകളിൽ ചേക്കേറിസ്വാതന്ത്ര്യ ഗീതംഉച്ചത്തിൽ …

Scroll to top
Close
Browse Categories